Lang leve de kneuterigheid!

Ik beken. Ik heb een 'guilty pleasure' (in goed Duits een 'heimliches Vergnügen'). Ik houd van de typisch Duitse kneuterigheid, die je vindt in pensions en herbergen. Het is een gevoel van welbehagen en geborgenheid die je ervaart zodra je een gasthof, pension of hotel binnen wandelt. Al bij binnenkomst weet je: hier wordt er goed voor je gezorgd. Je voelt je thuis en tegelijkertijd helemaal op vakantie. Het is een sfeer die we in Nederlandse hotels al snel als oubollig zouden bestempelen, maar die in bijvoorbeeld het Sauerland of het Zwarte Woud uitstekend tot z'n recht komt. Helemaal enthousiast word ik van vakwerkhuizen, waar de ontbijtruimte voorzien is van een tegelkachel (Kachelofen). Een (lekker foute) houten lambrisering en een gewei hier en daar misstaan ook niet!

In de betere herbergen vindt je lange rijen prijsbekers van de plaatselijke schuttersvereniging en de volksdansvereniging, bierpullen, koebellen, foto's van het mannenkoor en natuurlijk veel vaantjes van de trots van het dorp: de plaatselijke voetbalvereniging. Allemaal dingen die me in Nederland niets interesseren, maar die ik op vakantie bijzonder lollig vind. Het zegt ook iets over het sociale leven van de mensen waartussen je jezelf begeeft. Wat in Nederland al aardig aan het verdwijnen is, is in Duitsland nog volop aanwezig: het verenigingsleven.

Aan de stamtafel van de gemiddelde Gasthof zitten altijd wel een paar 'wijze' mannen en op de gemiddelde dinsdagavond zit het restaurant gewoon vol. Misschien wel omdat je op veel plekken in Duitsland nog voor een tientje een goed bord eten voorgeschoteld krijgt. (Daar is in Nederland elk restaurant jaloers op.) Niet alleen mensen uit het dorp zelf zorgen voor een goede bezetting, soms ook de zogenaamde 'Monteure'. Een ander fenomeen dat we in Nederland niet kennen. 'Monteure' zijn werklieden die op locatie aan het werk zijn en verblijven in de plaatselijke herberg.

Zo bevond ik me laatst in de Eifel nog tussen wat mensen die rondom Bleialf windmolens aan het plaatsen waren. Die gasten zitten altijd vol mooie verhalen over wat er allemaal mis gaat tijdens het werk. Ik kan van harte aanraden om met dat soort mensen een praatje aan te knopen. Maak alleen niet de vergissing om ze bij te houden met de pullen bier die genuttigd worden. Als de biertjes dan ook nog geserveerd worden door een dame in dirndl, dan voel ik me helemaal op vakantie! Ik hoop van harte dat dit sfeertje nog lang gekoesterd blijft door de Duitsers en dat de kleine hotels en herbergern niet worden opgeslokt door de opkomst van saaie autobahnhotels waar je een voorverpakt ontbijtje mag uitpakken.

Alle blogs:

- Ontspannen kamer reserveren
- Lang leve de kneuterigheid!
- Doe de tussenstop van 2 nachten!
- Vijf bijzondere vakwerkstadjes in Duitsland